یکی از فاکتورهایی که پیج رنک یه سایت رو تعیین میکنه تعداد و کیفیت پیوندهای داخل وبسایت و اشاره به اون است. گوگل اولین موتور جستجویی بود که از توانایی ایجاد لینک سایت برای تعیین محبوبیت و PageRank خودش استفاده کرد. به زودی سایر موتورهای جستجو نیز از این روش پیروی کردن و محیطی رو برای مدیران وب ایجاد کردن تا بتونن به دنبال پیوند به سایت های دیگه برای افزایش محبوبیت وبسایت های خودشون باشن. این امر منجر به عمل غیراخلاقی مزرعه لینک یا Link Farm میشه!

ما معتقدیم برای این که مردم رو مجبور به انجام کاری که برای اونها خوب است، بکنیم، باید عواقب انتخاب یه روش دیگه رو توضیح بدیم. فقط تهیه یه دستور العمل برای یه غذای خانگی خوشمزه کافی نیست، شما باید نشون بدین که وقتی اون گوشت خوشمزه با اون همه کالری با یه ماده غذایی دیگه وارد بدن شما میشه، چه بلایی سر قلب خودتون میاد! البته همه ما عاشق این هستیم که راه آسون رو انتخاب کنیم و اصلاً خودمون رو به زحمت نندازیم! اما گاهی اوقات لازمه یه راه طولانی اما مطمئن رو به سمت هدف خودتون طی کنین! هدف صحبت‌های ما به سمت لینک ها و بک لینک ها و اصطلاح مزرعه لینک برمیگرده!

مزرعه لینک وبسایت هایی هستن که صرفاً با هدف لیست پیوند به سایر وبسایت ها به وجود اومدن، اونها توسط افراد واقعی استفاده نمیشن زیرا محتوای شخصی اونها معمولاً تنظیم و نظارت ناچیزی داره و بسیاری از سایت هایی که در لیست خودشون به اونها لینک میدن از کیفیت پایینی برخوردار هستن. پس اصلاً به نظر شما چرا اونها وجود دارن و چه کسی ازشون استفاده میکنه؟

در دنیای آنلاین یه رژیم غذایی متعادل و سالم برای یک وب سایت در حال رشد شامل بک لینک باکیفیت، محتوای مفید، کمپین‌های فعال در شبکه های اجتماعی و غیره است. این کار مستلزم صرف وقت، تلاش و هزینه زیادیه. به همین دلیله که گرفتن یک وعده غذایی بسیار ارزشمند کلاه سیاه بسیار وسوسه انگیزه: هرزنامه، چرخش محتوا، پر کردن کلمات کلیدی، شبکه‌های وبلاگ خصوصی PBN و موارد دیگر.

تکنیک های SEO کلاه سیاه ممکنه در کوتاه مدت به کار شما رونق ببخشه، اما در نهایت، عملکرد کلاه سیاه وضعیت شما رو نسبت به زمان شروع بدتر میکنه. وقتی برای خدمات کم کیفیت SEO هزینه پرداخت میکنین، چیزهایی که قول ظاهر شدن سایت در نتایج جستجو صفحه اول، ارسال به صدها دایرکتوری، ده‌ها پست وبلاگ در ماه رو میدن، در واقع به کسی پول میدین تا با تغذیه ناسالم و حتی مسموم، به تجارت شما آسیب برسونه.

پس در حقیقت مزرعه لینک رو میشه به عنوان یک تاکتیک SEO کلاه سیاه توصیف کرد که توسط اون، وبسایت پیوندی متقابل با وبسایت دیگه‌ای به نام link farm ایجاد میکنه یا به سایتی برای لینک های ورودی پول میده تا به صورت مصنوعی پیوندهایی ایجاد کنه که موتورهای جستجو رو فریب بده تا سایت رو به عنوان یک سایت محبوب با رتبه بهتری شناسایی کنن!

فارم لینک فقط برای ارتقای امتیاز محبوبیت لینک به درد میخورن و هیچ هدف دیگه‌ای ندارن. این سایت ها با این واقعیت شناخته میشن که حاوی پیوندهایی به سایت هایی هستن که ماهیت اونها کاملاً متفاوت بوده و اصلاً باهم ارتباط ندارن. Link Farm رو میشه اسپم ایندکس یک موتور جستجو دونست و به Spamdexing هم معروفه.

هنگامی که گوگل نحوه ایجاد پیوندهای مصنوعی برای دستکاری رتبه جستجو رو تشخیص داد، با تغییر الگوریتم خودش برای شناسایی مزارع پیوند و جریمه کردن وبسایت هایی که از پیوندهای این مزارع برای افزایش مصنوعی میزان محبوبیت خودشون استفاده میکردن، شروع کرد روی رفع مشکل کار کنه. اکنون، گوگل سایت هایی رو که به نظر میرسه با این مزارع لینک در ارتباط هستن ممنوع کرده و ممکنه چنین سایت هایی رو از فهرست بندی Google حذف کنه. Google همچنین پیوندهای ایجاد شده توسط مزارع پیوند رو به عنوان هرزنامه شناسایی میکنه.

در ابتدای خلقت یه سری دایرکتوری‌هایی وجود داشت: مثل یاهو! که معادل صفحات زرد برای اینترنت بودن. موتورهای جستجو از این جریان اولیه خارج شدن.

وقتی موتورهای جستجو برای اولین بار روی زمین ظاهر شدن، موجوداتی ساده و احمق بودن. اولین موتور جستجوی اینترنتی شناخته شده Archie بود، برنامه‌ای که در اواخر دهه ۸۰ توسط آلن امتاج در دانشگاه مک گیل در مونترال کانادا نوشته شد. Archie که در واقع قبل از خود وب ساخته شد، برای یافتن فایل‌های ذخیره شده در سرورهای FTP در سراسر اینترنت مورد استفاده قرار گرفت. این سیستم نسبت به روش معمول قبلی یک پیشرفت اساسی بود. کاربران میتونستن یک جستجوی کوئری مانند «Brain» رو به Archie ارسال کنن و Archie هر پرونده‌ای اعم از فایل‌های متنی، تصاویر و غیره که کلمه «Brain» داخلش هست، مانند harvard-brain-study.txt نشون میداد.

از ایده Archie اولین موتورهای جستجوی وب مانند Excite، WebCrawler و Lycos به وجود اومدن. همه این موتورهای جستجو به سادگی در Archie توسعه یافته بودن. تفاوتش در این بود که این موتورها می‌تونستن به جای این که فقط عناوین پرونده‌ها رو ببینن، به کلمات داخل یک وب سایت هم نگاه کنن. اونها با انجام چیزی غیر از تطبیق کوئری جستجو شده با عباراتی که در وبسایت ها وجود داشتن، شرو به کار کردن. اگه کسی به دنبال «کفش برای کودک دختر» باشه، موتورهای جستجو همه سایت هایی رو که داخلشون به «کفش کودک» اشاره شده ردیابی میکنن و لیستی از اونها رو نشون میدن. سایت هایی که این عبارت دقیق رو داشته باشن در بالای نتایج جستجو قرار میگیرن و سایت هایی که کل اون کلمات رو دارن -اما نه به این ترتیب یا درست در کنار همدیگه- در رتبه بندی‎های بعدی قرار میگیرن و به همین منوال تا آخر پیش میره.

اما سپس نوبت روزهای تاریک برچسب کلمات کلیدی متا رسید. برچسب‌های کلمه کلیدی راهی بود که با موتورهای جستجو درباره یک صفحه وب صحبت میکرد، بدون این که این کلمات رو در محتوای نوشته شده در سایت بگنجانین. بنابراین اگه کسی صفحه‌ای رو به فروش کفش برای کودکان دختر اختصاص بده، میتونه یک برچسب کلمه کلیدی رو با لیستی از کلمات و عبارات مرتبط «کفش ورزشی برای کودکان دختر» ، «کفش برای طبی برای کودکان دختر» درج کنه بدون نیاز به نوشتن ناجور محتوای سایت که با کلمات کلیدی پر شده. (انجام این کار با عنوان پر کردن کلمات کلیدی شناخته میشه).

هدف برچسب کلید واژه، هدف خوبی بود و پتانسیل زیادی داشت. اما … برچسب کلمه کلیدی قدرتمند بود و قدرت فساد به بار میاره. اگه یکی میتونه لیستی از ده کلمه کلیدی داشته باشه، چرا لیستی از بیست کلمه کلیدی نداشته باشه؟ یا صدتا؟ یا هزارتا؟ و غیره!! عواقب این رقابت اتفاقات بد و اجتناب ناپذیری بود. افرادی که از برچسب‌های کلمات کلیدی استفاده میکردن حسابی حریص شدن و روحشون رو به این برچسب‌ها فروختن. اونها تحت تأثیر این فاکتور قرار گرفتن و وب در تاریکی فرو رفت و سایت های دارای لیست‌های بی‌فایده و بی‌پایان از کلمات کلیدی شد. یک وبسایت متواضع در مورد «کفش کودکان دختر» زیر حجوم سایت هایی کلماتی مثل «لباس برای کودکان»، «کلاه برای بانوان»، «خمیر برای کودکان» و حتی لباس‌های کرایه‌ای بسیار عجیب و غریب، گم شده بود!

اما یه کور سوی امیدی وجود داشت. به تدریج، توسعه دهندگان موتورهای جستجو دریافتن که قدرت تعیین سودمندی یک وب سایت نباید در اختیار دارندگان اون وب سایت ها باشه. این قدرت باید در اختیار همه جهان باشه. دنیا باید درباره سایت هایی که خوب بودن و سایت هایی که خوب نبودن قضاوت کنه. اما حالا یه موتور جستجو میتونه بفهمه کدوم وب سایت ها خوبن و کدوم‌ها به هیچ دردی نمیخورن؟ معمولاً مردم وقتی چیز خوبی میبینن میخوان افراد دیگه نیز در مورد اون بدونن و اونها این کار رو با ارسال لینک به این سایت های جالب در سایت های خودشون انجام میدن. بنابراین بک لینک ها به وجود اومدن!

گوگل وارد عمل شد و اعلام کرد دایرکتوری‌هایی که فقط برای تهیه بک لینک وجود دارن به عنوان Link Farms طبقه بندی میشن. اگه پیوندی از یکی از این مزرعه های لینک داشته باشین اصلاً فایده‌ای نداره … این تصمیم تا امروز هم باقی مونده.

اما چگونه Google میتونه یه دایرکتوری اصلی رو از یک مزرعه پیوند تشخیص بده؟

کار خیلی راحتیه! اگه صفحات دسته بندی همه با هم مخلوط شده باشن، این یه علامت صد در صدیه که این یه دایرکتوری با کیفیت بسیار ضعیف و احتمالاً یک لینک فارم است.

اگه کسی به این دایرکتوری‌ها لینک نده بجز کسایی که لینک میدن تا لینک بگیرن، یعنی این یه Link Farm است!

و بسیاری از سرویس‌های mega-submission که میتونن وب سایت شما رو به هزاران دایرکتوری منتقل کنن، اغلب اونها رو لیست میکنن و بنابراین لیست کاملی از مزارع پیوند مستقیم به Google رو ارائه میدن.

پیشنهاد برای مطالعه

از نظر مدیران وب، یه سری راه‌حل ساده برای دنبال کردن وجود داره:

  • آیا اون یه دایرکتوری اصلیه یا هرچیزی رو قبول میکنه؟ پذیرش بی‌وقفه بدون توجه به چیزی که شما ارسال میکنین، به معنی وجود لینک فارم است.
  • اگه نام دایرکتوری رو جستجو کنین آیا افراد واقعی در سراسر وب وجود دارن که به اون اشاره‌ای کرده باشن؟ (به عنوان مثال Yellow Pages ، FourSquare و غیره) اگه افراد واقعی در مورد اون صحبت نمیکنن، یه مزرعه پیوند است.
  • آیا دایرکتوری‌ها اطلاعات مفید و غنی رو ارائه میدن که نشون بده چیزی فراتر از یه پیونده (به عنوان مثال تصاویر، توضیحات، جزئیات تماس، مکان‌ها و غیره). اگه پیوند ویژگی اصلی لیست باشه، پس این یه Link Farm است.
  • آیا لیست‌هایی در صدها یا هزاران دایرکتوری با قیمت کم به شما پیشنهاد میشه؟ این موارد هم مزارع پیوندی هستن.

بنابراین به همین سادگی میتونین یه مزرعه لینک رو شناسایی کنین. اونها ممکنه به نوعی سفارش داده بشن یا دسته بندی بشن اما در نهایت نقششون این نیست که یه منبع مفید برای افراد واقعی باشن بلکه مکانی هستن که میتونه فقط برای بهبود رتبه بندی سایت بک لینک ایجاد کنه.

این یه روش SEO قدیمیه که روی بهینه سازی موتورهای جستجوی امروزی کار نمیکنه و تازه باعث میشه از ایندکس گوگل حذف بشین و کلی دردسر براتون به وجود بیاد.

باید بدونیم که یک وب سایت دارای دو نوع پیوند است. پیوندهای داخلی و پیوندهای وب سایت های دیگه (یا همون پیوندهای خارجی). با ارگانیک شدن موتور جستجو و نتایج ارگانیک‌تر، یه موتور جستجو نه تنها به کمیت لینک بلکه به کیفیت پیوندهایی که به صفحات و عناصر موجود در سایت اشاره دارن و همچنین لینک هایی که به سایت‌های دیگه شده و به خود وبسایت برای تعیین رتبه بندی جستجو نگاه میکنن. بر اساس این اصل بود که هرچه پیوندهای بیشتری در وب سایت وجود داشته باشه، محتوای اون بهتر و میزان بازدید بیشتری نیز دریافت میکنه. پیوندها برای سئو مهم هستن و مدیران سایت ها برای افزایش محبوبیت وبسایت های خودظون به اونها نیاز دارن؛ پس شاید خیلی‌ها بخوان این اهمیت رو با استفاده از مزرعه لینک به دست بیارن!

از اونجایی که موتورهای جستجو برای تعیین محبوبیت یه سایت از پیوندها استفاده میکنن، پس پیوندها باید در یک وب سایت وجود داشته باشن تا دارای اون سایت رتبه مناسبی بگیره. البته در این دوره موتورهای جستجو با همه لینک‌ها یجور رفتار نمیکنن. پیوندهایی که از سایت های معتبر میان و به اونها مربوط هستن برای وبسایت بهتر از پیوندهای سایت های غیرمجاز یا پیوندهایی هستن که به نظر موتور جستجو بی ربط میان. بنابراین پیوندهای خوب اون پیوندهایی هستن که به وبسایت های معروف اشاره میکنن و دارای رتبه بالایی در نتیجه جستجو هستن و به محتوای سایت شما هم مربوط میشن.

پیوند برای وجود اینترنت مهمه. وبسایت ها باید به یکدیگر پیوند داده بشن. از این رو، توجه به پیوندها خیلی مهمه، اما قطعاً منظورمون لینک دادن به سایت هایی که مزرعه لینک هستن، نیست. اگه به پیوندهای خوبی نیاز دارین، به دنبال وبلاگ‌های مرتبط با تجارت خودتون باشین و به اونها لینک بدین!