PBN پی بی ان یا شبکه وبلاگ خصوصی در لینک سازی و پنالتی گوگل

آیا تا به حال اسم PBN ‌ها به گوشتون خورده یا اصلاََ چیزی راجع به عملکرد و ماهیت این شبکه‌ها می‌دونید؟ پی بی‌ ان مخفف کلمه Private Blog Network است و یه شبکه‌ای از وب‌ سایت‌ های مورد استفاده برای فرم دادن لینک‌ها به شکل یک وبسایت است (به جهت گذراندن اعتبار) و به منظور اداره کردن رتبه بندی موتور جست و جو است. چون که این پروژه شامل وبسایت‌ های زیادیه و همه به یکدیگر یا یک سایت مرکزی متصل می‌شن به اتصال چرخشی یا هرمی شبیه اند.

هدف ما از این مقاله یه توضیح مختصر راجع به پی بی ان ها و راه‌های تشخیص اوناست، اصلا فلسفه وجود PBN ها چیه و چرا تشکیل شدند؟ آیا مزایایی هم داره؟ پس تا آخر با ما همراه باشید تا بتونین از خطرات پی بی ان و خشم گوگل در امان باشید.

آیا پی بی‌ ان‌ ها از اول کار ریسک پذیری بودند؟

خب باید بگم که نه! چندین سال پیش که گوگل به هوشمندی امروز نبود، PBN ‌ها به عنوان لینک ‌هایی شناخته می‌شدند که می‌تونستند برای Page Rank وب‌ سایت اصلی بسیار کمک کننده باشند و رفته رفته شبکه‌های اینترنتی از وب‌ سایت‌ هایی پر شد که از این طریق به درآمد خوبی رسیده بودند. با این حساب سایت های زیادی به‌وجود اومدن که با روش‎های مختلفی برای خودشون لینک سازی و کسب درآمد می‌کردن، روش‌هایی مثل ثبت نام در سایت‌های دایرکتوری، تبادل لینک دوطرفه و سه طرفه، و به این ترتیب یکی از تکنیک‌های مهم و تاثیرگذار سئو شد. ولی بعد از مدتی به دلیل تجمع زیاد وب‌سایت‌ها متاسفانه صفحات اینترنتی پر از لینک‌ها و مطالب نامربوط هم شده بود.

پس الگوریتم‌های گوگل پیشرفت کردند و امروزه با هوشمندتر شدن گوگل، شبکه‌های وبلاگ خصوصی به عنوان تاکتیک کلاه سیاه سئو، شناخته می‌شن و باید به هر قیمتی از تشکیل اونها اجتناب کنین.

البته منطقی که گوگل دنبال می‌کنه رو باید در نظر بگیریم و اون اینه که چون شما محتوای باکیفیت تولید می‌کنید پس باید از سمت وب‌ سایت های غریبه و خارجی لینک بشین نه این‌که خودتون برای خودتون از طریق شبکه‌ای از وبلاگ ها لینک بسازین!

چرا لازمه نسبت بهشون حساس باشیم؟ استفاده از این شبکه‌ها چه مشکلاتی داره؟

گفتیم که گوگل هوشمندتر شده و البته سخت گیرتر، پس اگه ببینه شما از PBN ‌ها استفاده می‌کنین، می‌تونه باعث خسارت‌های زیادی در رتبه بندی و همینطور مجازات دستی (پنالتی شدن سایت) سایت تون بشه. پی بی‌ ان‌ ها معمولاََ ارزش کمی برای وبسایت‌هایی که اتصال دراز مدتی به اونها ندارند (مدت زمان کوتاهیه که لینک سازی شده) قائلن.

درسته که تا مدتی می‌شد از این شبکه ها برای کسب و کار اینترنتی و کسب درآمد استفاده کرد ولی رفته رفته معایب این شبکه از مزایای اون بیشتر شد و به این ترتیب مدت هاست که گوگل علیه پی بی‌ ان‌ ها مبارزه می‌کنه و در طول سال‌ها مثال‌هایی از بیزنس‌هایی که گرفتار این تاکتیک مرموز هستند نیز، تهیه شده.

پس در این صورت هرچقدر گوگل زیرک‌تر می‌شه و تکنولوژی پیشرفته‌تری علیه تکنیک‌های هرزنامه‌ای به کار می‌گیره، استفاده موفقیت‎آمیز پی بی‌ ان‌ ها برای اونهایی که سئو با کلاه سیاه انجام می‌دهند هم سخت‌تر و سخت‌تر می‌شه البته هنوزهم هستند کسایی که با استفاده از پی بی ان برای خودشون ترافیک کسب می‌کنند ولی در کل کار پرخطری شده و به سادگی قبل نیست.

 چطوری شبکه‌های وبلاگ خصوصی رو شناسایی کنیم؟

کلید شناسایی یه پی بی‌ ان و ردپای اون در سایت متقابل، جاییه که بیشتر داده‌های تکنیکی در سایت‌ها یکسانند. شبکه‌های قدیمی PBN روی IP مشابهی قرار دارند، سرورهای اشتراکی و اطلاعات whois یکسانی دارند و حتی از همون محتوا در همه سایت‌ها استفاده می‌کنند.

چون که امروزه سایت‌ها شامل قالب‌ها و طراحی‌های متفاوتی‌اند، پی بی‌ ان‌ ها پیچیده‌ترند و ممکنه شناسایی اونا برای کابران سخت‌تر باشه.

وقتی که قراره یه سایتی رو به عنوان بخشی از PBN شناسایی کنیم و از پیشرفتش جلوگیری کنیم باید نسبت به یه سری از موارد حساس باشیم:

آی پی میزبان

آیا تمام اون‌ها روی آی پی یکسانی‌اند و همدیگه رو تقویت می‌کنند؟ شما می‌تونید از ابزارهایی برای شناسایی سایت‌هایی که با هر سایت دیگری میزبانی شده‌اند استفاده کنید، البته امروزه طراحان پی بی ان سعی می‌کنن سراغ آی پی‌های اختصاصی برن که البته وقت و هزینه زیادی بای اینکار صرف می‌شه.

طراحی سایت

باید ببنید آیا همه سایت ‌ها از طرح، نویگیشن و رنگ‌های مشابهی استفاده می‌کنند؟

مطالب مشابه

بعضی وقت‌ها قالب‌های ووردپرس نام موضوع رو در کدشون دارند. پس کدهای منبع رو در مرورگرتون جست و جو کنید و هم‌چنین به روند آپدیت محتوا دقت کنید!

مالکیت دامنه

پایگاه داده‌های whois رو برای اطلاعات ارتباطی مربوط به صاحب سایت‌ها بررسی کنید. داده‌های پنهان whois یه پرچم قرمزه. اگه مالکیت همه دامنه‌ها بعهده یه نفره،  بدیهیه که سایت‌ها بهم متصل شده‌اند و شناساییشون بسیار راحته.

محتوای تکراری

برای این که ببینین مطلبی مشابه در سایت ‌های دیگه موجوده یا نه (وجود محتوای تکراری)، پاراگرافی رو در جست و جوی گوگل کپی کنید. معمولاُُ مطالب سایت‌های پی بی‌ ان مشابه هستند و ممکنه در مواردی هم دو وب سایت کاملاُُ متفاوت با موضوع‌هایی مختلف بهم لینک شده باشند که شناسایی‌شون سخت تره.

نحوه فعالیت دامنه خریداری شده

اگه شما دامنه ای رو می‌خرین بهتره راجب ساز و کارش اطلاعاتی داشته باشین چون تغییر اساسی در محتوای مقاله، الگوریتم های گوگل رو حساس می‌کنه و ممکنه شما رو به عنوان پی بی ان شناسایی کنه!

نمایهٔ بک لینک

برای اینکه ببینید چقدر همبستگی بین این وبسایت‌ها به وجود میاد، نمایه‌های بک لینک رو در Ahref یا Majestic (این دو گسترده‌ترین پایگاه‌های داده‌ای لینک هستند) بررسی کنید.

تصاویر و ویدیوها

به دلیل اینکه بازآفرینی ویدئوها و تصاویر، کار گرون قیمت و مشکلیه؛ به احتمال زیاد این موارد در دیگر سایت‌ها کپی می‌شن. برای یافتن اجزا مشابه، از جست و جوی تصویر یا ویدیو گوگل استفاده کنید.

لینک انحصاری

یکی از اهداف اصلی پی بی ان ها انحصاری بودن اونهاست ولی همین امر باعث می‌شه که گوگل خیلی راحت فعالیت های شما رو تشخیص بده . پس اگه همه سایت هایی که در یک شبکه اند فقط همدیگه رو تقویت کنند و به هیچ سایت دیگه ای در حوزه فعالیت‌شون لینک نداده باشند، احتمالا عضو پی بی ان هستند.

یه راه حل قدیمی برای شناسایی PBN ها داشتن نمایهٔ بک لینک مشابه است

اگر چندین سایت دارای نمایهٔ لینک مشابهی هستند یا همهٔ اونها چندبار به یه وبسایت لینک شده‌اند (خصوصاََ در جاییکه بنظر می‌رسه اضافه ست یا اصلاََ مربوط نیست) میتونیم نتیجه بگیریم که این سایت بخشی از یه پی بی‌ ان‌ه یا حداقل در حال فروش لینک هاست. الگوریتم پنگوئن گوگل که امروزه به عنوان بخشی از هستهٔ الگوریتم رده بندی در زمان واقعی اجرا می‌شه، می‌تونه انواع این طرح‌ها رو تشخیص بده و در نتیجه باعث کاهش رتبه وبسایت شما بشه و اون رو  بی‌ارزش کنه. حتی در بعضی موراد سایت شما میتونسته با یه مجازات دستی هم تنبیه و متوقف بشه.

حقیقتاََ مالکیت چند وبسایت زیاد دلیل خوبی نیست که بگیم فلان سایت بخشی از PBN ست.

مثلاََ همین شرکت‌های تبلیغاتی که صاحب چندین وبسایتن و در پاورقی به همدیگه لینک میشن؛ ولی خب اونا احتمالاََ برای برچسب خوردن به عنوان PBN نگران نیستند، البته اگه وبسایت‌ها مرتبط نباشن، لینک‌های زیادی در پاورقی‌ها موجود باشه یا اینکه اونها مکرراََ به صفحات داخلی مشابهی لینک داده باشن، شک کردنمون یه حس طبیعی و بعضاََ درسته! پس حواستون باشه که گاهی اوقات نمی‌شه خیلی سطحی و سرسری تصمیم گیری کرد.

 مالکیت دامنه وبسایت‌های پی بی‌ ان معمولاََ بر عهده یه شخص یا یه شرکته.

اما افراد جداگانه‌ای هم که به منظور لینک شدن به همدیگه کار می‌کنن، درصورت وجود داشتن یه الگو برای لینک شدن مکرر به سایت‌ها یا صفحات مشابه در بین گروه‌های مختلف از وب‌سایت‌ها، می‌تونند به عنوان PBN در نظر گرفته بشن.

حالا وقتشه راجب چندتا نکتهٔ ایمنی برای محافظت سایتتون در مقابل پی بی‌ ان‌ ها صحبت کنیم:

هیچ مشاور معتبر و کارشناس حرفه‌ای SEO استفاده از شبکه‌های وبلاگ خصوصی رو برای لینک سازی یا افزایش ترافیک وبسایت پیشنهاد نمی‌کنه ولی خب متاسفانه باید بگم گاهی وقتا حتی بدون اینکه خودتون بدونید ممکنه سایتتون بخشی از PBN شده باشه، مخصوصاََ اگه کار لینک سازی رو بعهدهٔ یه شخص ثالث و نامطمئن گذاشته باشید.

خرید لینک‌ها در سایت‌هایی مثل Fiverr (افراد غیر حرفه‌ای زیادی در این سایت‌های کاریابی موجودن) یا از طریق سرویس‌های دیگه ممکنه سایت تون رو در معرض خطر قرار بده.

راستی اگه کسی تلاش کرد که شما رو برای عضو شدن در یه شبکه لینک سازی برای کسب درآمد متقاعد کنه (مانند لینک سازی‌های تجاری) فوراََ فرار کنید و جون خودتون و سایتتون رو نجات بدین 🙂

 باید خیلی جدی روی پروسه لینک سازی نظارت داشته باشید!

اول از همه لازمه که خودتون یاد بگیرید گوگل چطوری روی پروسه لینک سازی نظارت می‌کنه و موارد لازم رو رعایت کنین، بعد از اون سعی کنید این کار مهم رو به افراد مطمئن و حرفه‌ای بسپارین، مثلاََ هر لینک ساز حرفه‌ای باید قبول کنه که راجع به لینک سازی شفافانه باهاتون صحبت کنه و برخورد صادقانه‌ای داشته باشه که البته تحقق همچین انتظاراتی به خودتون و تلاش‎هایی که میکنین هم بستگی داره و یادتون نره شما چون فقط از پشت پرده اتفاقات خبری ندارین به معنی این نیست که مسئولیت شون برعهده شما نیست، پس اگه اتفاقی برای وب‌سایت بیفته حتی شمایی که بی‌خبر بودین هم مسئولی!

برنده ی این داستان کسایی هستند که از بهترین و مطمئن‌ترین روش‌ها استفاده کنند!

ممکنه بخاطر وجود رقبایی که از تکنیک‌های ساخت لینک ناشناس مثل پی بی‌ ان ها، استفاده می‌کنند ناامید شده باشید، که خب شما می‌تونید فعالیت‌شون رو از طریق شکایت در قسمت وب اسپم گوگل گزارش بدین. اما اگه حتی شماهم اینکارو انجام ندین بلأخره یه روزی تکنیک کلاه سیاهشون اونارو شکست میده و از دور خارج می‌شن! پس موندگاری و دوره ی عرش نشینی‌شون طولی نمی‌کشه 🙂

در حالی‌که رقبای شما برای گرفتن لینک به پی بی‌ ان‌ ها تکیه کرده اند؛ شرکت شما می‌تونه بر اساس بهترین شیوه‌هایی که قدرت ماندگاری بیشتری دارند و توسط موتورهای جست‌وجوگر رد نمی‌شن، اقدام به ساخت پیوندهای قوی‌تر کنه. بنابراین زمانی‌که رقبایتان شکست می‌خورند و رتبه‌شون تنزل پیدا می‌کنه و از فهرست جست جوی گوگل به خاطر جریمه خارج می‌شن، سایت شما به رتبه گرفتن و بالا اومدن ادامه می‌ده.

در کل کار منطقی و حساب شده اینه که وقت و انرژی که قراره برای ساخت پی بی‌ ان‌ های پرخطر بذاریم رو صرف ساخت وب‌سایتی با محتوای با کیفیت و جذاب کنیم، چون همونطور که در جریانید حفظ و نگهداری پی بی ان خیلی سخته و شما باید هزینه مختلفی از جمله خرید دامنه، آی پی اختصاصی، خرید هاست، مدیریت سایت ها و غیره. پس سعی کنیم از طریق حرفه و تخصص و راه درست، مخاطب جذب کنیم اینطوری هم خیالمون از بابت گوگل راحته و هم می‎تونیم رضایت کامل مشتری رو جذب کنیم!

پس نهایتاََ ما متوجه شدیم که:

پی بی‌ ان‌ ها یه استراتژی خطرناک و غیرقابل قبول برای گوگل‌ند، یه لینک باید تنها در صورتی به کاربر ارائه بشه که ارزش‌ها رو به درستی تأمین کرده باشه، چون ما و گوگل دوستانی هستیم که در یه طرف ماجرا قرار داریم و رضایت کاربر هدف نهایی‌مونه، در غیر این‌صورت ممکنه پیوند دوستی از بین بره و گوگل سرسخت‌ترین دشمن ما بشه و سایت مون در بین صفحات نتیجهٔ موتور جست و جو و یا حتی به عنوان مجازات دستی از بازدید کم‌تری برخوردار شه.

پس خودتون و شرکتتون رو از این ماجرای پردردسر و به هدر دادن پول و انرژی وسرمایه نجات بدین و روی تکنیک‌های بهتری برای ساخت لینک تمرکز کنید که این امر به شما نتیجه‌ای به دور از تضاد و درگیری ارائه می‌ده.